اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان چگونه است

اختلال اضطراب اجتماعی یک اختلال سلامت روان شایع است که کودکان و نوجوانان را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری با ترس و اضطراب شدید در موقعیت های اجتماعی مشخص می شود، مانند صحبت کردن در مقابل دیگران، ملاقات با افراد جدید یا حضور در رویدادهای اجتماعی.
درک علل و ریشه های SAD برای کمک به کودکان مبتلا به این اختلال و ارائه حمایت مناسب برای آنها بسیار مهم است.
مرکز رفتاردرمانی پاسداران می تواند تاثیر بسزایی بر افراد، خانواده ها و کل جامعه داشته باشد. این مرکز درمانی به طور موثر عمل می کنند و می توانند محیطی امن و حمایتی را برای افراد فراهم کنند تا به چالش های سلامت روان کودکان رسیدگی کنند، و در جهت بهبودی گام بردارند و مهارت ها و مکانیسم های مقابله ای لازم برای زندگی یک زندگی کامل را توسعه دهند. با صبر، حمایت و درمان مناسب، کودکان مبتلا به SAD می توانند بر ترس های خود غلبه کنند، مهارت های اجتماعی خود را توسعه دهند و به پتانسیل کامل خود برسند.

 

 

علل اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان:

اگرچه خجالتی بودن تا حدی طبیعی است، اما SAD بسیار فراتر از خجالتی بودن ساده است. کودکان مبتلا به SAD ممکن است از موقعیت های اجتماعی به طور کامل اجتناب کنند یا در طول آنها به شدت مضطرب شوند. این می تواند منجر به مشکلات قابل توجهی در مدرسه، روابط و عزت نفس شود.

ژنتیکSAD:
تحقیقات نشان داده که SAD می تواند در خانواده ها ارثی باشد. به این معنی که کودکانی که یکی یا هر دو والدین آنها مبتلا به SAD هستند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. مطالعات نشان داده است که ممکن است ژن هایی وجود داشته باشند که افراد را مستعد ابتلا به SAD می کنند و این ژن ها می توانند با تجربیات محیطی برای افزایش خطر ابتلا به این اختلال تعامل داشته باشند.

تجربیات دوران کودکی:
تجربیات منفی دوران کودکی مانند آزار و اذیت یا طرد شدن می تواند خطر ابتلا به SAD را افزایش دهد. کودکانی که مورد آزار و اذیت، طرد شدن یا تمسخر قرار گرفته اند، ممکن است در توسعه ترس از موقعیت های اجتماعی و تعامل با دیگران آسیب پذیرتر باشند.

شخصیت:
کودکانی که خجالتی، محتاط یا کم حرف هستند ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به SAD باشند. این کودکان ممکن است به طور طبیعی در موقعیت های اجتماعی احساس ناراحتی کنند و به احتمال زیاد از تعامل با دیگران اجتناب می کنند.

معرفي زودهنگام به موقعیت های اجتماعی:
قرار گرفتن در معرض موقعیت های اجتماعی در سنین پایین می تواند به برخی از کودکان کمک کند تا بر اضطراب خود غلبه کنند. با این حال، اگر کودکان خیلی زود در معرض موقعیت های اجتماعی قرار بگیرند که احساس غرق شدن یا تهدید می کنند، ممکن است SAD ایجاد شود. به عنوان مثال، کودکی که مجبور می شود در سنین پایین در مقابل گروهی از افراد سخنرانی کند، ممکن است در آینده از صحبت کردن در مقابل دیگران ترس داشته باشد.

عوامل عصبی:
تفاوت هایی در عملکرد مغز افراد مبتلا به SAD مشاهده شده است. این تفاوت ها ممکن است شامل عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز (نوروترانسمیترها) و عملکرد غیرطبیعی در مناطق مغزی مرتبط با پردازش ترس و اضطراب باشد.

 

علائم اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان:

اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) ، که به عنوان فوبیای اجتماعی نیز شناخته می شود، یک اختلال شایع سلامت روان است که بر کودکان و نوجوانان تأثیر می گذارد. این بیماری با ترس و اضطراب شدید در موقعیت های اجتماعی مشخص می شود، مانند صحبت کردن در مقابل دیگران، ملاقات با افراد جدید یا حضور در رویدادهای اجتماعی.
علائم اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. علائم شایع عبارتند از:

ترس شدید از موقعیت های اجتماعی:
کودکان مبتلا به SAD ممکن است از موقعیت های مختلفی مانند صحبت کردن در مقابل دیگران، ملاقات با افراد جدید، حضور در رویدادهای اجتماعی یا غذا خوردن در رستوران ها بترسند.
اجتناب از موقعیت های اجتماعی:
برای اجتناب از اضطراب، کودکان مبتلا به SAD ممکن است از موقعیت های اجتماعی که می ترسند اجتناب کنند. این می تواند منجر به انزوا، مشکلات در مدرسه و روابط دشوار با همسالان شود.
اضطراب شدید در طول موقعیت های اجتماعی:
هنگامی که کودکان مبتلا به SAD نمی توانند از موقعیت های اجتماعی اجتناب کنند، ممکن است در طول آنها اضطراب شدید را تجربه کنند. علائم اضطراب فیزیکی مانند تعریق، لرزش، تپش قلب، حالت تهوع و سرگیجه ممکن است داشته باشند. آنها همچنین ممکن است علائم اضطراب عاطفی مانند احساس ترس، وحشت یا وحشت را تجربه کنند.
مشکل در صحبت کردن در مقابل دیگران:
کودکان دارای اضطراب اجتماعی ممکن است در صحبت کردن در مقابل دیگران، حتی در مقابل گروه های کوچک مانند کلاس درس، مشکل داشته باشند. آنها ممکن است از صحبت کردن بترسند، می ترسند که مورد قضاوت قرار بگیرند یا مسخره شوند، یا نگران هستند که اشتباه کنند.
مشکل در ملاقات با افراد جدید:
کودکانی که درگیر این اختلال هستند، در ملاقات با افراد جدید، به ویژه بزرگسالان، ممکن است مشکل داشته باشند. آنها میتوانند خجالتی، ساکت یا مضطرب به نظر برسند.
ترس از مورد قضاوت یا تمسخر قرار گرفتن:
کودکان مبتلا به SAD ممکن است از مورد قضاوت، انتقاد یا تمسخر قرار گرفتن توسط دیگران بسیار بترسند. این ترس می تواند آنها را از امتحان کردن چیزهای جدید یا به اشتراک گذاشتن افکار و احساسات خود باز دارد.
عزت نفس پایین:
کودکان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی اغلب عزت نفس پایینی دارند. آنها ممکن است خود را به عنوان "خجالتی"، "بی دست و پا" یا "ناموفق" ببینند. آنها همچنین ممکن است.

مهم است به یاد داشته باشید که SAD ناشی از یک ضعف شخصیتی یا نقص در کودک نیست. این یک اختلال پیچیده است که ناشی از ترکیبی از عوامل است. با درک بهتر ریشه های SAD، می توانیم درمان های موثرتری را برای کمک به کودکان در غلبه بر این اختلال و شکوفایی ایجاد کنیم.

 

چند نکته برای درک بهتر اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان

ترس درونی: کودکان مبتلا به SAD درگیر ترس شدید و مداوم از موقعیت های اجتماعی هستند. آنها ممکن است از مورد قضاوت قرار گرفتن، مورد تمسخر قرار گرفتن یا انجام اشتباه در مقابل دیگران بترسند. این ترس ها می توانند طاقت فرسا باشند و اجتناب از موقعیت های اجتماعی را به تنها راه مقابله تبدیل کنند.

فراتر از خجالتی بودن: در حالی که برخی از کودکان خجالتی ممکن است در موقعیت های اجتماعی احساس ناراحتی کنند، اما معمولا می توانند با این اضطراب کنار بیایند و با دیگران تعامل داشته باشند. کودکان مبتلا به SAD با ترس و اضطرابی بسیار شدیدتر دست و پنجه نرم می کنند که به طور قابل توجهی بر زندگی روزمره آنها تأثیر می گذارد.

تاثیر بر عزت نفس: ترس و اضطراب مرتبط با اختلال اضطراب اجتماعی می تواند عزت نفس کودکان را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. آنها ممکن است خود را به عنوان "خجالتی"، "بی دست و پا" یا "ناموفق" ببینند. این افکار منفی می تواند منجر به انزوا و گوشه گیری بیشتر شود و چرخه ای از اضطراب و عزت نفس پایین ایجاد کند.

تداخل در زندگی : اختلال اضطراب اجتماعی می تواند به طور قابل توجهی بر توانایی کودکان در مدرسه، ایجاد روابط و شرکت در فعالیت های اجتماعی تأثیر بگذارد. آنها ممکن است از ارائه گزارش در کلاس، شرکت در ورزش های گروهی یا رفتن به مهمانی ها بترسند. این اجتناب می تواند منجر به عقب ماندگی تحصیلی، مشکلات در روابط با همسالان و احساس انزوا شود.

 

 

درمان اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان

اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) یک اختلال شایع سلامت روان است که می تواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی کودکان و نوجوانان داشته باشد. با این حال، خبر خوب این است که این اختلال قابل درمان است و با مداخلات مناسب، کودکان می توانند بر ترس های خود غلبه کنند، مهارت های اجتماعی خود را توسعه دهند و به پتانسیل کامل خود برسند.
روش های مختلفی برای درمان SAD در کودکان وجود دارد که در مرکز رفتار درمانی پاسداران تحت نظر دکتر حسینی سیانکی شامل موارد زیر می شود:

درمان شناختی رفتاری (CBT) :
CBT متداول ترین و موثرترین درمان برای اختلال اضطراب اجتماعی کودکان است. در CBT، کودکان با یک درمانگر آموزش دیده کار می کنند تا افکار و باورهای منفی را که به اضطراب اجتماعی آنها کمک می کند، شناسایی و به چالش بکشند. آنها همچنین یاد می گیرند که چگونه با اضطراب خود مقابله کنند و مهارت های اجتماعی خود را تمرین کنند.

درمان مبتنی بر ذهن آگاهی:
این نوع درمان به کودکان کمک می کند تا توجه خود را بر لحظه حال متمرکز کنند و افکار و احساسات خود را بدون قضاوت بپذیرند. این می تواند به کاهش اضطراب و افزایش پذیرش خود کمک کند.

گروه درمانی:
گروه درمانی می تواند به کودکان مبتلا به اضطراب اجتماعی کمک کند تا احساس تنهایی کمتری داشته باشند و از تجربیات و حمایت یکدیگر بیاموزند. در گروه درمانی، کودکان می توانند در مورد چالش های خود صحبت کنند، مهارت های مقابله ای را تمرین کنند و از دیگران بازخورد دریافت کنند.

دارو درمانی:
در برخی موارد، داروها ممکن است در کنار سایر درمان ها برای کمک به کاهش علائم SAD مانند اضطراب و ترس استفاده شوند. با این حال، داروها به تنهایی معمولاً به عنوان خط اول درمان برای کودکان استفاده نمی شوند.

آموزش به والدین:
آموزش والدین بخش مهمی از درمان SAD است. والدین می توانند با یادگیری در مورد مشکل اضطراب کودکان، نحوه حمایت از کودک خود در خانه و کمک به آنها در استفاده از مهارت های آموخته شده در درمان، نقش مهمی در بهبودی کودک خود ایفا کنند.

ملاحظات مهم در درمان مشکل اضطراب اجتماعی کودکان:
درمان اضطراب اجتماعی باید متناسب با نیازها و سطح فردی هر کودک باشد.
درمان معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود، به این معنی که کودک نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارد. اکثر کودکان با درمان منظم می توانند پیشرفت قابل توجهی در علائم خود داشته باشند.

بازی درمانی:
انواع بازی درمانی روشی منحصر به فرد و قدرتمند برای کمک به کودکان در حل مشکلات عاطفی و رفتاری آنهاست. این روش از طریق بازی به عنوان ابزاری برای برقراری ارتباط، کاوش و درک احساسات، و ارتقای مهارت های مقابله ای انجام می شود.
تمرینات تن آرامی:
این تمرینات می تواند به کاهش اضطراب فیزیکی و عاطقی مرتبط با این اختلال کمک کنند.
برنامه های آموزش مهارت های اجتماعی:
 برنامه ها می توانند به کودکان در یادگیری مهارت های لازم برای تعامل با دیگران و ایجاد روابط سالم کمک کنند.

 

 

سخن آخر
درمان اختلال اضطراب اجتماعی باید متناسب با نیازها و سطح فردی هر کودک باشد. درمان های موثر مانند CBT و دارو درمانی می تواند به کودکان در درک و مدیریت افکار و اضطراب های خود و همچنین در توسعه مهارت های مقابله ای برای مقابله با موقعیت های اجتماعی کمک کند. با تحقیقات و درمان های مداوم، امید به آینده کودکان مبتلا به SAD روشن تر می شود. با درک بهتر علل این اختلال و توسعه درمان های نوآورانه، می توانیم به کودکان کمک کنیم تا بر ترس های خود غلبه کنند، اعتماد به نفس خود را بسازند و زندگی کاملی داشته باشند.